Jabłko cukrowe – egzotyczny skarb
Chirimoya (Annona cherimola), zwana też jabłkiem cukrowym lub custard apple, to owoc, o którym wiele osób słyszało, ale niewielu miało okazję spróbować. Paradoksalnie największym producentem tego słodkiego przysmaku jest nie region jego pochodzenia – Andy w Ameryce Południowej – lecz Hiszpania. I choć najważniejsze tereny uprawy to okolice Malagi i Grenady w części kontynentalnej, Wyspy Kanaryjskie (w tym Teneryfa) również stanowią doskonałe miejsce dla rozwoju cherimoyi.
Skąd wzięła się chirimoya w Hiszpanii?
Oryginalnie roślina pochodzi z terenów o klimacie tropikalnym i subtropikalnym (m.in. Peru, Ekwador, Kolumbia). Z czasem odkryto, że nad Morzem Śródziemnym i na Wyspach Kanaryjskich panują wystarczająco łagodne warunki, by mogła dojrzewać w smaku przewyższającym owoce importowane z innych części świata. Dzięki temu Hiszpania stała się światowym liderem w produkcji cherimoyi – do niedawna stanowiła nawet 80% całkowitej uprawy na świecie. Ten rezultat wynika z połączenia wysokiego popytu, dogodnego klimatu oraz krótkiej drogi do europejskiego konsumenta.
Dlaczego Teneryfa?
Wyspy Kanaryjskie słyną z ciepłego, subtropikalnego klimatu i dużej wilgotności, co sprzyja rozwojowi cherimoyi. Owoce te nie tolerują niskich temperatur, a jednocześnie nie znoszą ekstremalnych upałów, powyżej 30°C. Wybrzeża Teneryfy pozwalają im rosnąć i dojrzewać w stabilnych warunkach przez sporą część roku.
Jak smakuje i jak się ją je?
Miąższ chirimoyi ma konsystencję gęstego budyniu o smaku łączącym nuty banana, ananasa i delikatnej słodyczy truskawki. Zawartość cukru sięga nawet 20%, choć wyczuwa się też lekko kwaskowatą nutę. Owoc najczęściej spożywa się na surowo – po przekrojeniu wystarczy wyjadać łyżeczką miękki, kremowy środek, uważając na twarde pestki. Sprawdzi się też w deserach, koktajlach czy smoothie, dodając im naturalnej słodyczy.
Uprawa i ciekawostki
- Ręczne zapylanie – kwiaty cherimoyi przechodzą osobno fazy żeńską i męską, stąd w profesjonalnych sadach często stosuje się ręczne zapylanie. Zwiększa to kilkukrotnie liczbę dobrze uformowanych owoców.
- Owocostan – to, co nazywamy jednym „jabłkiem cukrowym”, w rzeczywistości jest zbiorem licznych, drobnych owoców zrośniętych w całość (podobnie jak ananas).
- Transport i przechowywanie – cherimoya jest niezwykle wrażliwa na uszkodzenia. Nawet lekkie uderzenie może spowodować brązowienie delikatnej skórki, dlatego pakowana jest w piankowe siatki ochronne.
- Bogactwo składników odżywczych – miąższ zawiera sporo witamin (zwłaszcza witaminy C), a także wapń, fosfor i wyróżnia się wyższą zawartością białka niż większość owoców.
Sezon i dostępność
Najczęściej owoce cherimoyi spotkamy w sprzedaży od końca lata aż do wiosny, choć dokładne terminy zależą od mikroklimatu i metody uprawy. Na Teneryfie sezon bywa nieco dłuższy niż w chłodniejszych rejonach kontynentalnej Hiszpanii.
Dlaczego warto spróbować?
Chirimoya to wyjątkowe połączenie tropikalnej słodyczy z lekkim orzeźwieniem. Jeśli jesteś na Teneryfie lub planujesz się tu wybrać, koniecznie poszukaj świeżych owoców na lokalnych targach (mercadillos) czy w sklepach. Ich kremowa konsystencja i egzotyczny smak mogą sprawić, że staną się jednym z Twoich ulubionych „kanaryjskich” odkryć!
